Ik heb nog maar een klein stukje Roemenië gezien, maar wat ik mocht zien bevalt me wel.
In mei 2017 vertrekken we voor een trailloop naar Roemenië. Na twee dagen Bucharest rijden we door naar Bran in de Karpaten. Hoog in de bergen, de thuisbasis van Dracula. Die hebben we niet gezien, en tijdens het rennen van de Transylvanië100 zijn we de beren uit de bergen gelukkig ook niet tegengekomen. Maar wel heel veel ander moois.
Transylvanië is prachtig. Boekarest is een opkomende stad waar je je voor een weekend goed vermaken kunt. Ik hou wel van zulke steden die niet te perfect zijn: indrukwekkende gebouwen afgewisseld met vergane glorie.
In het voorjaar van 2018 kwam ik terug, dit keer voor een werkvrije van 5 dagen. Naast Bucharest deden we ook de studentenstad Cluj aan, een levende stad met veel jonge mensen en leuke cafeetjes en restaurantjes. Rondgeleid door de lieve Mihnea heb ik deze stad misschien nog wel hoger staan dan Bucharest.