Een wilde kust met een klif van 150 meter hoogte en een fijn uitzicht over zee. Een beetje griezelig ook, zonder een echte reling die je tegen kan houden.
Toen we onze vriendin even uit het oog verloren, dook ze in de verte op langs de kliffen. Toen ik afdaalde en haar benaderde, was het minder akelig dan ik van bovenaf kon zien. Op de een of andere manier vond ik het altijd eng om mijn familie, en later mijn vrienden, langs een klif te zien lopen. Zelf vond ik het nooit een probleem om langs de rotsen te lopen, naar beneden te kijken en te kijken hoe ver ik kon gaan. Je denkt immers zelf je grenzen te kennen, hoe tegenstrijdig dit ook klinkt. Maar nog steeds, als mijn dierbaren zo verraderlijk dicht langs een klif lopen, dan kijk ik liever niet.
Boca da Cabo is het meest westelijke punt van Portugal; en dus ook van Europa. Boca da Cabo bevindt zich zo’n 40 km van Lissabon. De rood-witte vuurtoren kijkt uit over de Atlantische Oceaan; waar het land eindigt en de zee begint.
