Buitenlandse films: deel 2

Dit zijn de films die ik in augustus zag. Nu het de laatste weken van augustus al herfst leek, werden de openlucht films ingeruild voor een film op de bank. Laat die Indian Summer deze maand maar komen!

Les intouchables
Frankrijk, 2011

Regisseur:
Olivier Nakache, Eric Toledano

Genre:
Komedie / drama

Verhaal:
De film vertelt het (waargebeurde) verhaal van een rijke man, Philippe, uit Parijs die geheel verlamd is. Driss, een jonge ex-delinquent uit de banlieu van Parijs, solliciteert naar de baan als de verzorger van Phillipe maar is niet uit op het werk – door te voldoen aan zijn sollicitatieplicht zou hij een uitkering kunnen aanvragen. Philippe neemt Driss aan als zijn verzorger en de mannen bouwen langzaam een vriendschap op.

Nog een keer kijken:
Ja, de film is aanstekelijk grappig en aandoenlijk. Het is een vrij ‘directe’ film waarbij vooroordelen en confrontaties niet worden overgeslagen. Beide hoofdpersonen zijn fijn om naar te kijken. Een aanrader.

4 luni, 3 saptamâni si 2 zile
Roemenie, 2007

Regisseur:
Christian Mungiu

Genre:
Drama

Verhaal:
Roemenie, 1987. We zien twee studenten die samenwonen in een uiterst arme en grimmige leefomgeving. Betaling- en ruilmiddelen als sigaretten, tic-tacs en zeep is van de orde van de dag. We zien dat de twee meisjes een plan aan het voorbereiden zijn, later in de film wordt pas duidelijk wat dit plan inhoudt.

Nog een keer kijken:
Het is een goede film, welke laat zien dat een groot budget niet noodzakelijk is om de boodschap over te brengen. Je voelt de meisjes in de problemen zitten, en door de sfeer en het camerawerk voelde ik vooral veel medelijden met ze. Ik hield wel een vervelend gevoel aan de film over. Een reality-check, dat het leven zo bruut kon zijn in mijn geboortejaar.

Camille Redouble
Frankrijk, 2013

Regisseur:
Noémie Lvovsky

Genre:
Komedie / drama

Verhaal:
Camille, 40 jaar. Een mislukte actrice, met figuranten rolletjes zonder tekst. Haar man heeft haar na 25 jaar verlaten voor een jongere vrouw. Op nieuwjaarsnacht raakt ze bewusteloos, als ze wakker wordt is ze haar 16-jarige zelf, in 1985, waar ze haar man weer ontmoet. Maakt ze dezelfde keuzes, of kiest ze voor een ander leven, waardoor haar dochter niet geboren wordt?

Nog een keer kijken:
Het verhaal is niet het meest originele verhaal, en soms is het verhaal een beetje flauw. De relatie leraar-Camille had wat verder uitgewerkt mogen worden van mij. Voor een regenachtige zondagmiddag is de film prima, maar je mist ook niet zoveel als je de film niet ziet.

Les émotifs anonymes
Frankrijk, 2010

Regisseur:
Jean-Pierre Améris

Genre:
(Romantische) komedie

Verhaal:
Jean-Rene is de baas van een kleine chocoladefabriek. Hij heeft wat emotionele beperkingen en is bang voor het contact met vrouwen. Wanneer hij Angelique aanneemt als chocolademaker, een vrouw met eveneens een aantal emotionele beperkingen, ontstaat er een relatie tussen de twee die niet bepaald op rolletjes loopt.

Nog een keer kijken:
Met de openingsscène zit je er al goed in. Mevrouw lijkt knettergek. Gelukkig blijkt de man die zij leuk zijn dat ook te zijn – perfect match. De film is enorm vermakelijk en door de absurde scènes verveel je je geen moment.