Uros eilanden, Peru

Rieten hutjes op rieten drijvende eilanden. We staan wat onwennig op deze eilanden in het meer op 3800 meter boven zeeniveau. Het geeft een speciaal gevoel. Deze eilanden zijn lang geleden gebouwd door de Uros indianen om de Inca’s te ontvluchten. Momenteel wonen er nog zo’n 100tal mensen, de meeste bewoners zijn ondertussen naar het vasteland van Peru verhuisd.

In dit deel van het Titicaca meer zijn zo’n 40 rieten eilandjes. Om de eilanden te maken worden blokken met riet uitgesneden en aan elkaar bevestigd. Om vervolgens niet naar Bolivia te drijven worden de blokken verankerd. Makkelijk, volgens onze gids – wanneer er ruzie in een familie onstaat kunnen ze de ankers losmaken en letterlijk wat afstand van elkaar nemen. De blokken met riet worden voorzien van een laag droog riet, en door er constant een nieuwe laag riet op te leggen worden de lagen steeds vernieuwd waardoor de eilanden behouden blijven.

De bewoners van Unos leefden vroeger van visserij en textiel, welke ze verkochten op het vasteland. Tegenwoordig is een groot inkomenbron het toerisme. Wanneer we ’s ochtends aankomen zijn we dan ook niet de enige reizigers die de Uros eilanden bezoeken. Bijzonder fotogeniek, maar wat minder authentiek.

Elk kwartier vertrekt er een boot naar één van de eilanden. Vanuit de havenstad Puno duurt het een half uurtje met de boot om aan bij de eilanden te komen –  voor 10 soles (3 euro) koop je een retour ticket, waarnaast je een entree betaald om op het eiland te komen.