Herfst in Montmartre

Het is begin november en het is warm. Het is vroeg in de morgen en toch al bijna 20 graden. De zon laat zich af en toe zien tussen de ochtendnevel, de laatste blaadjes hangen aan de bomen en een palet aan herfstkleuren ligt al op de grond. We vinden een fijn brunch plekje in de rue de martyrs tussen de bakkerijen en traiteurs. Parijzenaren houden van goed eten – en wij ook. We vergapen ons aan de taartjes in de etalages van de patisseries en nemen ons voor nog wat lekkers mee te nemen voor op de terugweg.

Montmartre. Soms vol met toerististen, soms vol met Parijzenaars. En soms een beetje arrogant. La butte de Montmartre valt met de Basilique Sacré Coeur vanzelfsprekend onder het eerste deel. Wanneer je de Sacre Coeur wilt bezoeken, zorg dat je hard wegrent wanneer iemand je een armbandje probeert om te knopen. Ik weet niet of jullie je de aflevering van boer zoekt vrouw nog kunnen herinneren met boerin Henrieke en boer Bert die Montmartre bezoeken? Alleen maar oplichters in Parijs! En een krep blijkt gewoon een pannenkoek te zijn.

Montmatre heeft iets magisch. Ook al is het soms veel te druk en te duur, de wijk heeft een bepaalde schoonheid. Afgelopen weekend was ik er met een vriendin. We lopen rond tot we moe worden, we drinken wijn tot we moe worden. Parijs is zo’n stad die het goed doet in elk seizoen. Maar we hebben deze keer toch wel extra genoten van de mooie herfstkleuren.