Sils-im-Engadin, Zwitserland

Vorige jaarwisseling bracht ik door in Sils-Maria, in het dorpje Sils-im Engadin. Vrienden uit Zürich nodigden ons uit voor een weekje in deze prachtige besneeuwde omgeving. Sils-im-Engadin ligt in het kanton Graubünden, in het zuidoosten van Zwitserland. In het verleden was het al een fijn oord: Friedrich Nietzsche bracht hier zijn zomers door. Dit kleine dorpje wordt in de zomer bezocht door wandelaars en in de winter door liefhebbers van wintersport.

Toegegeven, ik behoorde nooit tot die laatste categorie. Terwijl vroeger vele vriendinnetjes elke winter naar de bergen trokken, zag ik mezelf liever naar de zon vertrekken voor wat zonne-energie. Onze vrienden zijn fanatieke snowboarders, maar wilden ons wel meenemen om het langlaufen uit te proberen. De omgeving van Sils-im Engadin schijnt één van de populairste langlaufbestemmingen in Zwitserland te zijn. We kregen een aantal lessen en al snel hadden we de latten onder onze voeten en probeerden we onwennig rechtop te blijven staan. Makkelijker gezegd dan gedaan.

DSC_0375Over het langlaufen twee punten:

1. Het is moeilijk, vooral als je nog nooit op ski’s hebt gestaan. Je probeert te leunen op 1 been, daarbij balans te vinden, en ook nog snelheid te maken. Vaak lukt één van deze twee activiteiten, en probeer je het tegelijk – dan val je om. Probeer dan maar eens om hoog te komen met 2 latten van bijna 2 meter aan je benen. Plus stokken aan je handen.

2. Punt 1 scheen dus alleen voor mijn vriend en mij op te gaan, blijkbaar zijn alle Zwitserse mensen met latten aan hun benen geboren.

(Al is dat achteraf te relativeren: bij terugkomst bleek dat mevrouw Angela Merkel haar heup gebroken had tijdens het langlaufen in hetzelfde langlauf-gebied.)

DSC_0377

DSC_0384

DSC_0415Het buiten zijn en, na een actieve dag, een rondje zwemmen in het zwembad van het appartementencomplex en daarna met een wijntje op de bank en een groot bord risotto met een Zwitsers kaasplankje toe: genieten.

De besneeuwde omgeving, omringd met hoge bergen en bevroren meren maakt het een winterwonderland. In het hele gebied zijn langlaufpaden aangelegd die regelmatig worden bijgehouden. Sils zelf heeft niet zoveel te bieden, op een paar restaurantjes en een mooi hotel na. Een leuke verrassing: op oudejaarsavond stond voor iedereen champagne klaar in het stadscentrum, om op het nieuwe jaar te proosten.

Ik geen wintersport liefhebber? Ik denk dat ik om ben.

3 Replies to “Sils-im-Engadin, Zwitserland”

  1. […] bij een van de kraampjes langs het meer van Zürich. Aan het eind van het jaar reden we naar de bergen, waar we samen met Zwitserse vrienden het nieuwe jaar […]

  2. […] mijn eerste ski-vakantie. Een aantal jaar terug zijn we met Zwitserse vrienden gaan langlaufen in Sils-im-Engadin, maar in september al uitkijken naar de witte bergen, zoals sommige vrienden dat doen, dat heb ik […]

  3. […] Het voelt vrij natuurlijk aan, ik lijk zowaar talent te hebben. Wie had dat gedacht, het langlaufen een aantal jaar terug ging voelde ver van natuurlijk […]

Laat een reactie achter op Doodgewone dingen: Maart – Beyond Brussels Reactie annuleren